Şu an yaşadığımız eve taşınma planlarının arasına, belki de ilk sırasına, köpek alma fikri gelip oturmuştu, bile. Kelimenin tam anlamıyla kanımın son damlasına kadar mücadele ettim alınmaması için. Çünkü; benim için köpek ya da beslenecek herhangi bir hayvan; özenle bakılması gereken bir emanet, eklenen sorumluluklar, yeni bir ilişki demekti. Otuzlu yaşların başından itibaren yeni ilişkilere sıcak bakmamaya daha doğrusu tanıma, alışma, anlama safhalarına gücü kalmamaya başlamış biri için zor bir karardı. Ama bu kadar derinine inerek içimdekileri döksem Erdo ne derdi acaba? İnce hesap plan adamı olmadığı için...
Anlaşılacağı üzere, eniştenin de desteğiyle bir sabah hayatımıza girdi, Bolt. Uzun yoldan; Bursa'da bir çiftlikten gelmişti. Ufacık, muhtaç, çaresiz ve hastaydı. Veteriner hekimin teşhisi ''çiftlik hastalığı'' kapmış olduğuydu. Hemen agumentin antibiyotikler, damlalar, haplar; tedavi başladı. Ben demiştim demek istemiyordum ama demiştim.
Kulübesi; Bolt gelmeden çok önce gelmişti. İlk gece sabahı sabah ettik tahmin edersiniz. Elif bir türlü uyumaz, Oğuz ilk günden kıskançlık krizlerinde kucağımdan inmez, Erdo'nun eli ayağına dolanmış...Neyse bir yerlerde okumuştum, annelerinin kokusuyla uyumaya alışık olduklarından kulübeye üzerine vücut kokusu sinmiş giyisi konulmasını tavsiye ediyorlardı. Bebeklerde de yataklarına alıştırma döneminde; annenin tişörtünü sereriz ya yatağına, o hesap. Benim bir tişörtümü yaydık altına, sabaha kadar nöbet tuttuk kapının önünde.
Uzak ve ilgisiz durmaya çalışıyordum ama bir de bana sorun. Geceleri gizli gizli kalkıp kontrol ediyordum. Kısa zamanda kendini toparladı ve alıştı. Hem de bahçedeki klima ve aydınlatma kablolarına, çam ağaçlarına, benim gözüm gibi baktığım sarmaşık gülüme tabiki bahçedeki terliklere maksimum zararı verebilecek kadar...Tamamen kontrolden çıktı. Evvelallah elbirliğiyle şımartabileceğimiz kadar şımartmıştık. Bolt artık kontrolden çıkmıştı.
Havalar soğuyunca sabahları kalkıp beslemek, ihtiyaçlarını karşılayabilmesi için gezdirmek, rutini akşam işten gelincede tekrarlıyor olmak Erdo'ya zor gelmeye başladı. Köpek alınmasını en çok isteyen Elif Hanım yok ortalıklarda, enişte desen evinde keyfinde, kaldı hepsi bizimkinin başına.Söylemek istemiyorum ama ''ben demiştim''. Hayvan sevgisi ayrı bakmak ayrı çünkü. Şimdi eğitimde; Bolt. Bakalım döndüğünde neler olacak? Laf aramızda çok özledim.
ÖZGÜR TAMŞEN YÜCEDAL
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder