DE VRAİS MENSONGES ( 2010 )

Paylaş

Emilie;

Seni izlemenin hazzıyla yaşıyorum.

Gözlerim yüreğim,

Gözlerim ciğerlerim oldu.

Sen geçerken gözlerimi kaparsam eğer

Bedenim oksijen diye feryat ediyor.

Emilie; bazen farkına varmadan yanımdan geçiyorsun. Hayal dahi edemezsin tedirginliğimi, sevgimi ve bakışlarımı.

Aramıza giren insanlardan nefret ediyorum. Sonra da gittiklerinde onları seviyorum çünkü; tekrar görüyorum seni.

Emilie, yanımdan hızla geçiyorsun ve her seferinde büyük haz duyuyorum.

Emilie, yanımdan hızla geçiyorsun ve her seferinde acı çekiyorum.

Çok sevmek ve yeterli cesaret sahibi olamamak beni hayalete çevirdi. Bu güzel düz yazım, çirkin imzasız bir mektup oluyor. Tıpkı açık bir çek gibi bir değeri yok.

Seviliyor olmanın zevkinin sana ulaşmasından başka hiçbir bir beklentim olmadan bunu sana yollamama müsade et.

Güzelsin, şaşırtıcısın, insanı asla düş kırıklığına uğratmıyorsun. Sana asla sahip olamayacağım. Teselli bulamıyorum. Yinede Emilie, içten dileklerimi, asabiyetimi ve isimsiz duygularımı maruz gör.