Bir varmış, bir yokmuş:
Kaç kez daha dayanabilir bu gitmelere zaten yaralı olan şu kalbim?
Sessizce durup ardından gidişini her izleyişim yeniden ölmek demek, bana. Bak gene sustu şarkılar, kelebeklerim uçmaz, uçamaz oldular. Canımı bundan daha fazla ne yakabilir, bilmiyorum. Nasıl acizim bu gidişlerin karşısında, bilemezsin. Gözümün gördüğü herşey boyunlarını bükmüş gibiler. Otogardan senden sonra benide yolculayan bütün ağaçlar; ellerinden birşey gelememesinin utancıyla bükmüşler boyunlarını. Her adım atışımla bastığım kaldırım taşları ağlıyorlar, adeta. Kuşlar nereye kaçacaklarını şaşırmış, uçuşuyorlar.
Gırtlağımda büğüm olmuş çığlığımla yürürken; yaramazlık yapmış bir çocukcasına bir ağaç gövdesine gizlenmek istiyorum. Kimseler görmesin beni. Görmesinler ki haykıra haykıra ağlayabileyim, ardından. Yağmurda yağmazki şimdi. Halbuki yağsa, yağsa da, yağmur damlalarına karışsa gözyaşlarım. Gene sığamıyorum biryerlere...Ama bu defaki; heyecandan değil, acıdan ne yapacağını bilemez bir hal. Acaba; hiç kımıldamadan öylece dursam döner getirirmi seni götüren otobüs.
Burada, benimleyken varlığına tanıklık eden hiçbir şeye bakmaya gücüm yok. Kıskanıyorum bastığın yerleri, soluduğun havayı; ya benden daha fazla şey hatırlıyorlarsa. Bilirim ben; ne duvarlar, ne sokaklar susmaz, unutmazlar; hapseder saklarlar her bir a nı...Bir an önce eve gidip yatağıma uzanarak, gözlerimi sımsıkı yumarak senli rüyalara dalmak istiyorum, şimdiden ki; kazınsın her bir saniye hiç silinmemecesine şu beynime.
Hoşçakal sevgilim! Yarın gene sensiz bir sabaha uyanacak olmanın acısıyla, tekrar buluşacağımız günün hayaliyle yolcu ediyorum seni bu otogardan.
Hoşçakal; kahkahası şen, gözyaşı kasırga olan sevgilim. Adı dilime dua olan sevgilim.
ÖZGÜR TAMŞEN YÜCEDAL
2 yorum:
fazlaca melankolik olmuş...
Otogarda gözlerinde yaşlarla ayrılan iki kişiyi görünce bu çıktı. Tabi bir de geçmişte yaşananları hatırlatınca bu gözyaşları, fazlaca melankolikte olmuş olabilir.Sevgiler...
Yorum Gönder