HATIRLAMACA

Paylaş

Beklediğin, sana dokunan, sana gerçekten sen olduğun için dokunandır. Kendini anlatmak zorunda kalmadan, ispatlamak zorunda kalmadan, sadece bakışlarla konuşabildiğin. Günün getirdiklerinde yoğrulmadan, gözün önünde duranın ötesinde seni görebilendir.

Sadece ‘’ seni seviyorum ‘’ dediğinde açılan ışıklı kapıdan geçeni bulmaktır aşkın ta kendisi… Tünelin ucundaki ışık gibi… Yağmurda çıplak ayaklar üst üste geldiğinde hissettiğindir aşk… Bir külah dondurmayı iki taraftan yalamaya başladığında kesişen bakışlardır… Arama aşk için devasa semboller, kanıtlar. Mutluluk kadar basit. Mutluluk kadar sıradan, kendiliğinden…

Pijamalarını giyip en şapşal halinle başını yasladığında onun omzunda hissettiğin sıcaklıktır aşk… En şatafatlı, en kalabalık yemekte, serçeparmaklarının yemek yerken ki temasında bedeninin tutuşması…

Her şey uçup gitse de, silgiler gelip sahip olduğun her şeyi sildiğinde geriye sadece sen ve o kaldığı için duyduğun huzurdur… Ne bir eksik ne fazla, her şey siz ikiniz…

Ölmekten sırf onu yalnız bırakacağın için korkmandır… Dudaklarınız yaklaştığında, dudaklarında daha değmeden hissettiğin nefesin eşsizliğinde saklanır aşk. Her şeyi bırakıp gidebilme gücüdür… Aşk ekmeğe tuz banmaktır Onur Akın’ın dediği gibi. O kadar sade, o kadar basit…

Aşk, almadan verenbilme yetisidir. Gerçekten aşk, beklemeden verebilmektir…

Seven bir insana şu an söyleyeceğim tek şey şu olurdu: Şimdi senden istediğim onu ara, ona sarıl, ona dokun, onu öp. Televizyonu kapat, bilgisayarını kapat, yanına git. Sebepsizce dudaklarına yapış. Gözlerine bakarak sadece seni seviyorum de… İşi bırak, toplantıları unut, hesabı kitabı, endişeleri bırak. Ona sahip çık. Tek gerçeğin sen, o ve sizi bir araya getiren aşk. Gerisi inan bana yalan… İnan bana çok boş… İnan bana, ne olursa olsun değersiz… Çakıl taşlarıyla uğraşmayı bırak, pırlantanı sımsıkı tut ellerinde… ( sayfa 45-46 )

Alıntı: ARET VARTANYAN ( BİN YÜZ BİR İNSAN )